گپ دوستانه با طعم ایرانی-کانادایی

عصر امروز بعد از پیاده‌روی برای خرید کتاب، با دوست و همکار خوبم آقای دانش یک‌ساعتی را توی این کافه بودیم. کافه لمیز -Lamiz- شعبه چهارراه ولیعصر که کمتر از سه دقیقه با دفتر روزنامه‌ی ما فاصله دارد. چندبار تنهایی به اینجا رفته بودم؛ مخصوصا شب‌های رمضان که تا ساعت دو بامداد هم چراغش روشن بود.

به تازگی نوشتن یک مجموعه داستان کوتاه را آغاز کرده‌ام. از دوستانم خواسته‌ام که هر کدامشان یک سوژه از زندگی شخصی یا اجتماعی خود به من بدهند تا آن را تبدیل به داستان کنم. در حقیقت، این کتاب برداشتی خواهد بود از زندگی آدم‌های مختلفی که اطراف من هستند و هر داستان به نام یک شخص خواهد بود.

آقای دانش نیز در این گپ دوستانه که بیش از یک ساعت طول کشید در این باره به من مشورت داد.

*

توی این کافه برای همه‌جور سلیقه‌ جای نشستن هست و برای هر سلیقه‌ طراحی دکور شده است. می‌توانید کنار قفسه کتاب‌های فرانسوی بنشینید، یا کتاب‌های چاپ بریتانیا. تاریخ انتشار و چاپ برخی کتاب‌ها به 50 سال قبل بازمی‌گردد. شما می‌توانید از فضای مبلمان یا "بار" یا میز و صندلی برای نشستن و نوشیدن استفاده کنید. رنگ و طرح "دیوار"تان را هم می‌توانید خودتان انتخاب کنید!  و اگر می‌خواهید دورنمای تلفیقی از فضای "سنتی" و "مدرن" کافه داشته باشید باید به طبقه‌ی بالای کافه بروید و از آنجا فضا را زیر نظر بگیرید! البته همه این حق انتخاب‌ها در صورتی است که کافه خیلی شلوغ نباشد.

کافه لمیز حاصلِ کار و فعالیتِ یک شرکت ایرانی-کانادایی است که در ونکوور کانادا ثبت شده است و تمام مراحل آن -از قهوه‌ی سبز تا لیوان در دست شما- زیر نظر همین شرکت در کانادا و ایران انجام می‌شود. شما حتی اگر بخواهید برای استفاده در خانه، قهوه تهیه کنید پرسنل این کافه با حوصله و دقت درباره محصولات خود به شما توضیح می‌دهند و -به نظرم- شما قبل از خرید هر محصول حق و امکان تست آن را هم دارید.