آدم‌های ساکت

آدم‌های ساکت

Mahdi Jaberi's blog
آدم‌های ساکت

آدم‌های ساکت

Mahdi Jaberi's blog

جام و برجام


مهدی جابری/ جام و برجام؛ آنجا صدام و اینجا صد دام! در آن، هواپیماها رفتند و در این، هواپیماها آمدند!
تیرماه 1367 و تیرماه 1394؛ آنجا شورای امنیت بود و یک قطعنامه تحمیلی با شماره 598 و اینجا 1+5 است و قطعنامه تشویقی شورای امنیت با شماره 2231. آنجا پذیرش بود و اینجا توافق.
جام و برجام؛ آنجا "فرانسه" قرارداد فروش 133 فروند داسو میراژ اف‌1 را در فاصله سال های 1981 تا 1987 با حکومت صدام امضا کرد تا در جنگ با ایران به آنها یاری کند؛ اینجا اما فرانسه با عقد قرارداد فروش 118 ایرباس به ایران، زیان خود را از تحریم های غرب و آمریکا علیه ایران جبران کرد تا "سهم" خود را در پسابرجام دریافت کرده باشد.
آنجا فرانسه 5 فروند هواپیمای جنگنده "داسو سوپر اتاندارد" در اختیار صدام قرار داد که به موشک های اگزوست (ضد کشتی) مجهز بودند. فرانسوی ها در آنجا همچنین هلیکوپترهای آئروسپاسیال آلوئت 4 پوما  سوپر فرلون را به رژیم صدام تحویل دادند؛ هلیکوپترهایی که به "بی رحم ترین بالگردهای جنگی" معروفند!


جام و برجام؛ فرانسه در هر دو مشغول نبرد هوایی با ایران بود؛ آنجا با خشونت و اینجا با لبخند؛ آنجا در قرارداد با صدام و اینجا در قرارداد با خود ایران! آنجا حجم کمک‌های نظامی و فروش تجهیزات فرانسه به رژیم صدام به اندازه ای بود که این کشور را در رده دوم فروشندگان تسلیحات نظامی به عراق قرار داد. اینجا اما فرانسه با ایفای نقش اول اقتصادی در پسابرجام چه نقشه ای برای ایران در سر دارد؟


جام و برجام؛ حاکمان آل سعود در هر دو زهر ریختند! آنجا با دریافت اطلاعات حساس نظامی از آمریکا و انتقال آن به سازمان اطلاعات رژیم صدام برای ضربه زدن به ایران؛ اینجا اما با دریافت فرمان از کاخ سفید برای بر هم زدن تعادل بازار نفت و کاستن از ارزش نفت و در نهایت ضربه زدن به ایران! آنجا با کمک به صدام برای کشتار ایرانیان و اینجا با کشتار حجاج ایرانی در منا. آنجا با جای دادن به 5 فروند هواپیمای شناسایی آواکس آمریکا برای شناسایی عملیات‌ نیروی هوایی ایران و اطلاع رسانی آنها به عراق و اینجا با پذیرش درخواست آمریکا برای ایجاد جنگ روانی و اقتصادی علیه ایران؛ آنجا با جانمایی سیستم های اطلاعاتی آمریکا در نزدیکی مرز عربستان برای ارسال گزارش های اطلاعاتی روزانه از وضعیت نظامی ایران به رژیم صدام و اینجا با جانمایی برای آمریکایی ها به منظور استقرار پایگاه های نظامی با خیال خام تهدید ایران در دوران تحریم.


تیرماه 1367 و تیرماه 1394؛ هر دو تیر را آمریکا پرتاب کرد؛ تیرهای سیاهی که از کاخ سفید آمد؛ آنجا رونالد ویلسون ریگان و اینجا باراک اوباما؛ آنجا جمهوری خواهان و اینجا دموکرات ها. در آن روند، رونالد ریگان به سازمان سیا دستور می‌ دهد که برای جلوگیری از شکست عراق در جنگ با ایران، تمام توان اطلاعاتی خود را به کار بگیرد و در این روند، باراک اوباما تمام دنیا را با ادبیات تهدیدآمیز به تلاش برای مقابله اقتصادی با ایران فرا می خواند.

آنجا آمریکایی ها با به راه انداختن یک جنگ تحمیلی و هدایت آن، و با ثروتی که از فروش تسلیحات نظامی در این جنگ 8 ساله به دست آوردند، اقتصاد خود را از سومین رکود تاریخ آمریکا نجات دادند و آمار وحشتناک بیکاری آنها با اشتغال مردم آمریکا در کارخانه های اسلحه سازی کاهش یافت. آنجا آمریکا اقتصاد خود را با گزینه "ایران" نجات داد و اینجا نیز با طرح نقشه های شوم نفتی، بر ذخیره نفتی خود افزود و از گزینه "تحریم ایران" برای تقویت اقتصاد خود بهره گرفت.


جام و برجام، هر دو زهرآگین! هر دو در تیرماه؛ هر دو در هفته آخر تیر؛  آنجا عالیجناب، اینجا عالیجناب! آنجا خاکستری، اینجا بنفش!